تا 1439...

روایات اسلامی از روی دادن جنگ جهانی مهیب و سهمگین پیش از ظهور حضرت ولی عصر (روحی له الفداه) خبر می دهد و جالبتر اینکه در روایات تصریح شده که جنگ از طرف روسها آغاز خواهد شد و لااقل یک طرف درگیری روسها هستند. با آغاز عملیات های هوایی روسیه در شام و بر علیه گروه تروریستی داعش کشورهای متعددی از جمله آمریکا ، آلمان ، فرانسه ، رژیم صهیونیستی و رژیم آل سعود در مقابل این اقدامات روسها  و نیز موضع گیری شدید ناتو ، می توان انتظار شروع جنگ جهانی سوم یا به تعبیر کلیسای ارتدوکس روسیه «جنگ مقدس» را داشت. قطعاً با پیروزی ارتش سوریه با کمک مسکو و به خطر افتادن منافع آمریکا ، آمریکا و همپیمانانش ساکت نخواهند نشست و با تجهیز اروپا بر ضد مسکو به مقابله با آن بر خواهند خواست.

کلیسای ارتودکس روسیه: جنگ مقدس ، جنگ آخرالزمان است.

به نقل از سایت شبکه سی ان ان؛ سخنان کلیسای ارتدوکس روسیه درباره جنگ روس ها در سوریه تحت عنوان «جنگ مقدس»موجی از واکنش ها را در شبکه های اجتماعی به همراه داشت.بر پایه این گزارش؛ «وسی وولد شاپلین» مقام بلندپایه در کلیسای ارتدوکس روسیه جنگ روس ها در سوریه را برای حمایت مستضعفان عنوان کرد و از این جنگ به «جنگ مقدس» یاد کرد. کاربران شبکه های اجتماعی  جنگ روس ها در سوریه را شمارش معکوس برای پایان دوره آخرالزمان عنوان کردند که این جنگ در «دابق» سوریه صورت خواهد گرفت.کاربران شبکه های اجتماعی همچنین عنوان شدن جنگ مقدس از سوی کلیسای ارتدوکس را به معنای اعلام جهاد از سوی مسیحی ها قلمداد کرده اند.لازم به ذکر است که دابق نام روستایی نزدیک شهر حلب در شمال سوریه و نزدیک مرز ترکیه است که بنا بر روایاتی حوادث آخر الزمان از این روستا شروع می شود.داعش هم برای تاکید به اعتقادات خوددر این رابطه ارتش موسوم به دابق تشکیل داده که فرماندهی آن را 5 نفر برعهده دارند که 3 نفر از آنان ازبکستانی و دو نفر چچنی هستند که در حومه حلب استقرار یافته اند.این افراد شبکه ارتباطی ویژه و دستگاه‌های تماس بی‌سیم دارند که با وسایل و تجهیزات ارتباطی دیگر عناصر داعش ارتباطی ندارد.عناصر این گروه به دقت انتخاب می شوند. سوری ها اجازه عضویت در ارتش دابق را ندارند و در مقابل 50 درصد از قفقازی‌ها این گروه را تشکیل می دهند.

دلیل حمله روسها به مواضع داعش به چه علّت است؟

اما در مورد دلایل حمله روسها به مواضع داعشی ها در سوریه به نظر نمی رسد که این یک اقدام خداپسندانه و برای جلب رضایت خداوند بوده باشد، بلکه هر چه هست روسها در جهت منافع خودشان دست به چنین اقدامی زده است .

آیا در صورت وقوع جنگ جهانی می توان گفت این همان جنگ آرماگدون است؟

با توجه به روایات اسلامی بعید به نظر می رسد که جنگ جهانی همان جنگ آرماگدون موعود باشد. در روایات تصریح شده که طرفهای درگیری در جنگ جهانی اغلب کشورهای اروپایی و مسیحی هستند و این در حالی است که در جنگ آرماگدون کشورهای عربی و مسلمان نیز حضور خواهند داشت ، جنگ جهانی به احتمال بسیار در اروپا روی خواهد داد ، اما جنگ آرماگدون یا همان قرقیسیا در نزدیکی های فلسطین اشغالی روی خواهد داد، اغلب کشته های جنگ جهانی را غیر مسلمین تشکیل خواهند داد تعبیر() اما در آرماگدون حتی مسلمانان نیز کشته می شوند و حتی سفیانی نیز در آن جنگ شرکت خواهد داشت و بزدوی در مقاله ای پیرامون موضوع آرماگدون مفصل به آن خواهیم پرداخت.

اما روایات اسلامی در مورد جنگ جهانی پیش از ظهور - عصر ظهور نوشته علامه کورانی

ﺭﻭﺍﻳﺎﺕ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺩﺭ ﺣﺪ ﺗﻮﺍﺗﺮ ﺍﺟﻤﺎﻟﻰ ﺑﺮ ﻭﻗﻮﻉ ﺟﻨﮓ ﺟﻬﺎﻧﻰ، ﻧﺰﺩﻳﻚ ﻇﻬﻮﺭ ﺣﻀﺮﺕ ﻣﻬﺪﻯ (ﻉ ) ﺩﻟﺎﻟﺖ ﺩﺍﺭﺩ، ﻭ ﺑﻌﻴﺪ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺘﻮﺍﻥ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺩﻭ ﺟﻨﮓ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺍﻭﻝ ﻭ ﺩﻭﻡ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻋﺼﺮ ﻣﺎ ﺍﺗﻔﺎﻕ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﺗﻄﺒﻴﻖ ﻧﻤﻮﺩ، ﺯﻳﺮﺍ ﺻﻔﺎﺗﻰ ﻛﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﻳﻦ ﺟﻨﮓ ﺩﺭ ﺭﻭﺍﻳﺎﺕ ﺫﻛﺮ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﺑﺎ ﺍﻭﺻﺎﻑ ﺁﻥ ﺩﻭ ﺟﻨﮓ ﺗﻔﺎﻭﺕ ﺩﺍﺭﺩ، ﻣﺨﺼﻮﺻﺎ ﺩﺭ ﺗﻌﺪﺍﺩ ﻗﺮﺑﺎﻧﻴﺎﻥ ﺍﻳﻦ ﺟﻨﮓ ﻭ ﺯﻣﺎﻧﺶ ﻛﻪ ﻧﺰﺩﻳﻚ ﺑﻪ ﻇﻬﻮﺭ ﺣﻀﺮﺕ (ﻉ ) ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ، ﺑﻠﻜﻪ ﺍﺯ ﺑﺮﺧﻰ ﺍﺯ ﺭﻭﺍﻳﺎﺕ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ ﻛﻪ ﺍﻳﻦ ﻧﺒﺮﺩ، ﺩﺭ ﻫﻤﺎﻥ ﺳﺎﻝ ﻇﻬﻮﺭ ﻭ ﻳﺎ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺁﻏﺎﺯ ﻧﻬﻀﺖ ﻣﻘﺪﺱ ﺁﻥ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭ، ﺑﻮﻗﻮﻉ ﻣﻰ ﭘﻴﻮﻧﺪﺩ. ﻭ ﺍﻳﻨﻚ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻫﺎﻳﻰ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺍﻳﺎﺕ: ﺍﺯ ﺍﻣﻴﺮ ﻣﺆ ﻣﻨﺎﻥ (ﻉ ) ﻣﻨﻘﻮﻝ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻓﺮﻣﻮﺩ:  (ﻧﺰﺩﻳﻚ ﺯﻣﺎﻥ ﻗﺎﺋﻢ (ﻉ ) ﺩﻭ ﻧﻮﻉ ﻣﺮﮒ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ ﻣﺮﮒ ﺳﺮﺥ ﻭ ﻣﺮﮒ ﺳﻔﻴﺪ ﻭ ﻣﻠﺦ ﻫﺎﻳﻰ ﻛﻪ ﺑﺮﻧﮓ ﺧﻮﻥ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﮔﺎﻩ ﻭ ﺑﻴﮕﺎﻩ ﺁﺷﻜﺎﺭ ﻣﻰ ﺷﻮﻧﺪ ﺍﻣﺎ ﻣﺮﮒ ﺳﺮﺥ ﻳﻌﻨﻰ ﺷﻤﺸﻴﺮ ﻭ ﻣﺮﮒ ﺳﻔﻴﺪ ﻃﺎﻋﻮﻥ ﺍﺳﺖ )   ﻋﺒﺎﺭﺕ ( (ﻧﺰﺩﻳﻚ ﺯﻣﺎﻥ ﻗﺎﺋﻢ ) ) ﺩﻟﺎﻟﺖ ﺩﺍﺭﺩ ﻛﻪ ﺍﻳﻦ ﺟﻨﮓ ﻭ ﻣﺮﮒ ﺳﺮﺥ ﺧﻴﻠﻰ ﻧﺰﺩﻳﻚ ﺑﻪ ﻇﻬﻮﺭ ﺣﻀﺮﺕ ﻣﻬﺪﻯ (ﻉ ) ﺍﺗﻔﺎﻕ ﻣﻰ ﺍﻓﺘﺪ، ﺍﻣﺎ ﺭﻭﺍﻳﺖ، ﻣﺤﻞ ﻭﻗﻮﻉ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻧﻜﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻣﺎﻡ ﺑﺎﻗﺮ (ﻉ ) ﺭﻭﺍﻳﺖ ﺷﺪﻩ ﻛﻪ ﻓﺮﻣﻮﺩ: (ﻗﺎﺋﻢ ﻗﻴﺎﻡ ﻧﻤﻰ ﻛﻨﺪ ﻣﮕﺮ ﺩﺭ ﭘﻰ ﺗﺮﺱ ﻭ ﻭﺣﺸﺖ ﻭ ﺯﻟﺰﻟﻪ‌ﻫﺎ ﻭ ﻓﺘﻨﻪ ﻭ ﺁﺷﻮﺏ ﻭ ﺑﻠﺎﻫﺎﻳﻰ ﻛﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﮔﺮﻓﺘﺎﺭ ﺁﻥ ﺷﻮﻧﺪ ﻛﻪ ﭘﻴﺶ ﺍﺯ ﺁﻥ ﮔﺮﻓﺘﺎﺭ ﻃﺎﻋﻮﻥ ﻭ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺁﻥ، ﺟﻨﮓ ﻭ ﺧﻮﻧﺮﻳﺰﻯ ﺑﻴﻦ ﺍﻋﺮﺍﺏ ﻭ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﺍﺧﺘﻠﺎﻑ ﺑﻴﻦ ﻣﺮﺩﻡ ﻭ ﭘﺮﺍﻛﻨﺪﮔﻰ ﺩﺭ ﺩﻳﻦ ﺷﺎﻥ ﻭ ﺩﮔﺮﮔﻮﻧﻰ ﺍﺣﻮﺍﻝ ﺁﻧﺎﻥ، ﺑﮕﻮﻧﻪ ای ﻜﻪ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺍﺛﺮ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﺑﺠﺎﻥ ﻫﻢ ﺍﻓﺘﺎﺩﻥ ﻣﺮﺩﻡ ﻭ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﺭﺍ ﺧﻮﺭﺩﻥ، ﻫﺮ ﻛﺲ ﺩﺭ ﺻﺒﺢ ﻭ ﺷﺎﻡ، ﺁﺭﺯﻭﻯ ﻣﺮﮒ ﻣﻰ ﻧﻤﺎﻳﺪ) ﺍﻳﻦ ﻣﻄﻠﺐ ﺩﻟﺎﻟﺖ ﺩﺍﺭﺩ ﻛﻪ ﻣﺮﺽ ﻃﺎﻋﻮﻥ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺗﺮﺱ ﺷﺪﻳﺪﻯ ﻛﻪ ﻋﺒﺎﺭﺕ ﺍﺯ ﻫﻤﺎﻥ ﺩﺭﮔﻴﺮﻯ ﻭ ﺟﻨﮓ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﺍﺳﺖ، ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ. ﺍﻣﺎ ﺑﺎ ﻓﺮﺽ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﺎﺷﻴﻢ ﺷﺨﺺ ﺭﺍﻭﻯ ﺗﻘﺪﻳﻢ ﻭ ﺗﺎﺀﺧﻴﺮﻯ ﺩﺭ ﻋﺒﺎﺭﺕ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻧﺪﺍﺩﻩ ﺑﺎﺷﺪ، ﻣﺸﻜﻞ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻭﻗﻮﻉ ﺣﻮﺍﺩﺙ ﺭﺍ ﺯﻧﺠﻴﺮﻩ ﺍﻯ ﻭ ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﻫﻢ ﺑﺪﺍﻧﻴﻢ ﭼﻮﻥ ﺟﻤﻠﻪ  (ﻭ ﺟﻨﮓ ﻭ ﺧﻮﻧﺮﻳﺰﻯ ﺑﻴﻦ ﺍﻋﺮﺍﺏ )  ﻛﻪ ﺑﺎ ﻛﻠﻤﻪ (ﺛﻢ )  ﻋﻄﻒ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﺑﺮ ﺟﻤﻠﻪ ﻣﻌﺘﺮﺿﻪ  (ﻭ ﻃﺎﻋﻮﻧﻰ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺁﻥ )  ﻋﻄﻒ ﺷﻮﺩ ﺻﺤﻴﺢ ﺍﺳﺖ، ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﻳﻦ ﺍﺧﺘﻠﺎﻑ ﺑﻴﻦ ﺍﻋﺮﺍﺏ، ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻭﺟﻮﺩ ﻃﺎﻋﻮﻥ ﻣﻰ ﺑﺎﺷﺪ ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻋﻄﻒ ﺁﻥ ﺑﺮ ﺟﻤﻠﻪ  (ﻭ ﺑﻠﺎﺋﻰ ﻛﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﮔﺮﻓﺘﺎﺭ ﺁﻥ ﻣﻰ ﺷﻮﻧﺪ)  ﻧﻴﺰ ﺻﺤﻴﺢ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺻﻮﺭﺕ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﺍﺧﺘﻠﺎﻑ، ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﻃﺎﻋﻮﻥ ﺍﺳﺖ... ﺑﻌﻠﺎﻭﻩ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﭘﻴﺸﺎﻣﺪﻫﺎ ﺍﺟﻤﺎﻝ ﺍﺳﺖ... ﺍﻟﺒﺘﻪ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻣﻄﻠﺐ،ﻓﻬﻤﻴﺪﻩ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ ﻛﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﻋﺮﺏ‌ﻫﺎ ﻭ ﻣﺮﺩﻡ، ﺩﻭﺭﻩ ﺍﻯ ﺳﺨﺖ ﺍﺯ ﻟﺤﺎﻅ ﺍﻳﻤﻨﻰ ﻭ ﺳﻴﺎﺳﻰ ﻭ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﻯ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ. ﻭ ﻣﻤﻜﻦ ﺍﺳﺖ ﻣﺮﺍﺩ ﺍﺯ ﺳﺎﻝ ﮔﺮﺳﻨﮕﻰ ﻭ ﻗﺤﻄﻰ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﺑﻌﺪﻯ ﺍﺯ ﺍﻣﺎﻡ ﺻﺎﺩﻕ (ﻉ ) ﻧﻘﻞ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ ﻫﻤﻴﻦ ﺳﺎﻝ ﺑﺎﺷﺪ، ﺁﻧﺠﺎ ﻛﻪ ﻓﺮﻣﻮﺩ:  (ﻧﺎﮔﺰﻳﺮ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﻗﻴﺎﻡ ﻗﺎﺋﻢ، ﺳﺎﻟﻰ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﺩﺭ ﺁﻥ، ﺍﺯ ﮔﺮﺳﻨﮕﻰ ﺭﻧﺞ ﻣﻰ ﺑﺮﻧﺪ ﻭ ﺗﺮﺱ ﻭ ﻭﺣﺸﺘﻰ ﺳﺨﺖ ﺩﺭ ﺍﺛﺮ ﻛﺸﺘﺎﺭ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﻓﺮﺍ ﻣﻰ ﮔﻴﺮﺩ) ﺭﻭﺍﻳﺖ ﺑﻌﺪﻯ ﺩﻟﺎﻟﺖ ﺩﺍﺭﺩ ﻛﻪ ﺷﺪﺕ ﻧﺒﺮﺩ ﻭ ﺣﺎﻟﺖ ﺟﻨﮓ ﺗﺎ ﺯﻣﺎﻥ ﺻﻴﺤﻪ ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻣﺎﻩ ﺭﻣﻀﺎﻥ ﻧﺰﺩﻳﻚ ﻇﻬﻮﺭ ﺣﻀﺮﺕ ﻣﻬﺪﻯ (ﻉ ) ﻣﻰ ﺑﺎﺷﺪ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﻳﺎﻓﺖ. ﺍﺯ ﺍﻣﺎﻡ ﺑﺎﻗﺮ (ﻉ ) ﻧﻘﻞ ﺷﺪﻩ ﻛﻪ ﻓﺮﻣﻮﺩ:  (ﺍﻫﻞ ﺷﺮﻕ ﻭ ﻏﺮﺏ ﺑﺎ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﺍﺧﺘﻠﺎﻑ ﭘﻴﺪﺍ ﻣﻰ ﻛﻨﻨﺪ، ﺁﺭﻯ ﻭ ﺍﻫﻞ ﻗﺒﻴﻠﻪ ﻧﻴﺰ (ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎﻥ ) ﻭ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﺎ ﺗﺮﺱ ﻭ ﻭﺣﺸﺖ ﻃﺎﻗﺖ ﻓﺮﺳﺎﺋﻰ ﺭﻭﺑﺮﻭ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﺷﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻫﻤﺎﻥ ﺣﺎﻝ ﺑﺴﺮ ﺑﺮﺩﻩ ﺗﺎ ﺯﻣﺎﻧﻰ ﻛﻪ ﻣﻨﺎﺩﻯ ﺍﺯ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻧﺪﺍ ﺩﻫﺪ... ﺯﻣﺎﻧﻰ ﻛﻪ ﺑﺎﻧﮓ ﺯﺩ ﭘﺲ ﻛﻮﭺ ﻛﻨﻴﺪ، ﻛﻮﭺ ) ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﻧﻴﺰ ﺩﻟﺎﻟﺖ ﺩﺍﺭﺩ ﻛﻪ ﺧﺴﺎﺭﺗﻬﺎﻯ ﺍﻳﻦ ﺟﻨﮓ ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﺍﺳﺎﺳﻰ ﺑﺮ ﻣﻠﺘﻬﺎﻯ ﻏﻴﺮﻣﺴﻠﻤﺎﻥ ﻭﺍﺭﺩ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺟﻤﻠﻪ (ﺍﻫﻞ ﺷﺮﻕ ﻭ ﻏﺮﺏ ﻭ ﺁﺭﻯ ﺍﻫﻞ ﻗﺒﻴﻠﻪ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺍﺧﺘﻠﺎﻑ ﭘﻴﺪﺍ ﻣﻰ ﻛﻨﻨﺪ)  ﻋﺒﺎﺭﺕ ﺩﻗﻴﻘﻰ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺣﺎﻛﻰ ﺍﺯ ﺍﺧﺘﻠﺎﻑ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﻬﺎ، ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺍﺧﺘﻠﺎﻑ ﺷﺮﻕ ﻭ ﻏﺮﺏ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻰ ﺭﺳﺪ ﺍﻳﻦ ﺍﺧﺘﻠﺎﻑ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﻭ ﻳﺎ ﺗﺎﺑﻊ ﺍﺧﺘﻠﺎﻓﺎﺕ ﺷﺮﻕ ﻭ ﻏﺮﺏ ﺍﺳﺖ، ﺍﻟﺒﺘﻪ ﺍﻳﻦ ﺍﻣﺮ ﺩﺭ ﺟﻨﮓ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺁﻳﻨﺪﻩ ﻃﺒﻴﻌﻰ ﺍﺳﺖ، ﺯﻳﺮﺍ ﺁﻥ ﺟﻨﮓ، ﻣﺮﺍﻛﺰ ﺣﻜﻮﻣﺖ ﻛﺸﻮﺭﻫﺎﻯ ﺑﺰﺭﮒ ﻭ ﭘﺎﻳﮕﺎﻫﻬﺎﻯ ﻧﻈﺎﻣﻰ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﺑﻄﻮﺭ ﻏﻴﺮﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﺑﻪ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎﻥ ﻧﻴﺰ ﺳﺮﺍﻳﺖ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ ﻫﻤﭽﻨﺎﻧﻜﻪ ﺑﺮﺧﻰ ﺍﺯ ﺭﻭﺍﻳﺎﺕ، ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﻣﻄﻠﺐ ﺗﺼﺮﻳﺢ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ. ﺍﺯ ﺍﺑﻮﺑﺼﻴﺮ ﻧﻘﻞ ﺷﺪﻩ ﻛﻪ ﮔﻔﺖ ﺍﺯ ﺍﻣﺎﻡ ﺻﺎﺩﻕ (ﻉ ) ﺷﻨﻴﺪﻡ ﻛﻪ ﻣﻰ ﻓﺮﻣﻮﺩ: (ﺍﻳﻦ ﺍﻣﺮ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ ﺗﺎ ﺩﻭ ﺳﻮﻡ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﺯ ﺑﻴﻦ ﺑﺮﻭﻧﺪ. ﺳﺆ ﺍﻝ ﻛﺮﺩﻳﻢ ﺩﻭ ﺳﻮﻡ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﺯ ﺑﻴﻦ ﺭﻓﺘﻨﺪ ﭘﺲ ﭼﻪ ﻛﺴﻰ ﺑﺎﻗﻰ ﻣﻰ ﻣﺎﻧﺪ؟ ﺣﻀﺮﺕ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺁﻳﺎ ﺩﻭﺳﺖ ﻧﺪﺍﺭﻳﺪ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻳﻚ ﺳﻮﻡ ﺑﺎﻗﻰ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺑﺎﺷﻴﺪ؟ ) ﻭ ﺷﺎﻳﺪ ﺧﻄﺒﻪ ﺍﻣﻴﺮ ﻣﺆ ﻣﻨﺎﻥ، ﭘﻴﺶ ﺍﺯ ﻣﺘﻦ ﺩﻳﮕﺮ، ﻭﻗﺖ ﻭ ﻋﺎﻣﻞ ﺍﻳﻦ ﺟﻨﮓ ﺭﺍ ﻣﺸﺨﺺ ﻣﻰ ﺳﺎﺯﺩ، ﺧﻄﺒﻪ ﺍﻯ ﻛﻪ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺗﻌﺪﺍﺩﻯ ﺍﺯ ﻧﺸﺎﻧﻪ ﻫﺎﻯ ﻇﻬﻮﺭ ﻣﻬﺪﻯ (ﻉ ) ﻭ ﺑﺮﺧﻰ ﺣﻮﺍﺩﺙ ﺣﺮﻛﺖ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺫﻛﺮ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ. ﻭ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺧﻄﺒﻪ ﺷﺮﻳﻔﻪ ﺩﻭ ﻓﻘﺮﻩ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﺑﺎ ﺟﻨﮓ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺩﺍﺭﺩ ﻛﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﻓﺮﻣﻮﺩ:  (ﺁﮔﺎﻩ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﺍﻯ ﻣﺮﺩﻡ: ﺍﺯ ﻣﻦ ﺑﭙﺮﺳﻴﺪ ﭘﻴﺶ ﺍﺯ ﺁﻧﻜﻪ ﻓﺘﻨﻪ ﻭ ﻓﺴﺎﺩ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺷﺘﺮﻯ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺍﺛﺮ ﺭﻡ ﻛﺮﺩﻥ، ﻣﻬﺎﺭﺵ ﺯﻳﺮ ﺳﻢ ﺍﻭ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﻴﺮﺩ ﻭ ﺑﺮ ﺗﺮﺱ ﻭ ﺍﺿﻄﺮﺍﺑﺶ ﺍﻓﺰﻭﺩﻩ ﺷﻮﺩ، ﺳﺮﺯﻣﻴﻦ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﭘﺎﻳﻤﺎﻝ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﻭ ﻳﺎ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺩﺭ ﻣﻐﺮﺏ ﺯﻣﻴﻦ ﺁﺗﺶ ﺟﻨﮓ ﺑﺰﺭﮔﻰ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻣﻮﺍﺩﻯ ﻗﺎﺑﻞ ﺍﺷﺘﻌﺎﻝ ﺩﺍﻣﻦ ﻣﻰ ﺯﻧﺪ، ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻰ ﻛﻪ ﺑﺎ ﻓﺮﻳﺎﺩ ﺑﻠﻨﺪ ﺑﺎﻧﮓ ﻣﻰ ﺯﻧﺪ ﻭﺍﻯ ﺑﺮ ﺍﻭ ﺍﺯ ﺍﻧﺘﻘﺎﻣﺠﻮﻳﻰ ﻭ ﺧﻮﻧﺨﻮﺍﻫﻰ ﻭ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺁﻥ... ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻣﺮﺩﻯ ﺍﺯ ﺍﻫﻞ ﻧﺠﺮﺍﻥ ﺧﺎﺭﺝ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺍﻣﺎﻡ (ﻉ ) ﺭﺍ ﺍﺟﺎﺑﺖ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ ﺍﻭ ﺍﻭﻟﻴﻦ ﻣﺮﺩ ﻧﺼﺮﺍﻧﻰ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺩﻋﻮﺕ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺭﺍ ﻟﺒﻴﻚ ﻣﻰ ﮔﻮﻳﺪ، ﺻﻮﻣﻌﻪ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺧﺮﺍﺏ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ ﻭ ﺻﻠﻴﺒﺶ ﺭﺍ ﻣﻰ ﺷﻜﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺍﺗﻔﺎﻕ ﻋﺠﻢ‌ﻫﺎ ﻭ ﻣﺮﺩﻡ ﻣﺴﺘﻀﻌﻒ، ﺳﻮﺍﺭ ﺑﺮ ﻣﺮﻛﺐ ﻭ ﺑﺎ ﺩﺭﻓﺶ ﻫﺎﻯ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﺑﻄﺮﻑ (ﻧﺨﻴﻠﻪ ) ﺣﺮﻛﺖ ﻣﻰ ﻛﻨﻨﺪ. ﻣﺤﻞ ﺗﺠﻤﻊ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ﺟﺎﻯ ﺭﻭﻯ ﺯﻣﻴﻦ، ﺩﺭ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺍﻯ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﻓﺎﺭﻭﻕ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﺁﻥ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺍﻯ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺳﺮ ﺭﺍﻩ ﺣﺞ ﺭﻓﺘﻦ ﺍﻣﻴﺮ ﻣﺆ ﻣﻨﺎﻥ (ﻉ ) ﺑﻴﻦ ﺑﺮﺱ ﻭ ﻓﺮﺍﺕ ﻭﺍﻗﻊ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﺩﺭ ﺁﻥ ﺭﻭﺯ ﺗﻌﺪﺍﺩ ﺳﻪ ﻫﺰﺍﺭ (ﻫﺰﺍﺭ) ﻳﻬﻮﺩﻯ ﻭ ﻧﺼﺮﺍﻧﻰ ﻛﺸﺘﻪ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﺷﺪ ﻛﻪ ﺑﻌﻀﻰ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺮﺧﻰ ﺩﻳﮕﺮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻗﺘﻞ ﻣﻰ ﺭﺳﺎﻧﻨﺪ ﻭﺍﻗﻌﻪ ﺁﻥ ﺭﻭﺯ ﺗﺎﺀﻭﻳﻞ ﺍﻳﻦ ﺁﻳﻪ ﺷﺮﻳﻔﻪ ﺍﺳﺖ: (ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﺍﻳﻦ ﻧﺪﺍﻳﺸﺎﻥ ﺑﻮﺩ ﺗﺎ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ  (ﺑﺎ ﺷﻤﺸﻴﺮ ﻭ ﻳﺎ ﺯﻳﺮ ﺷﻤﺸﻴﺮ) ﺩﺭﻭ ﻛﺮﺩﻳﻢ. ) ﺍﻣﺎ ﺍﻳﻦ ﺟﻤﻠﻪ ﺍﻣﺎﻡ (ﻉ ) ﻛﻪ (ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺑﺎ ﭘﺎﻳﺶ ﻓﺘﻨﻪ ﺍﻯ ﺩﺭ ﺷﺮﻕ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﻛﻨﺪ) ﺩﻟﺎﻟﺖ ﺩﺍﺭﺩ ﻛﻪ ﺁﻏﺎﺯ ﺍﻳﻦ ﺟﻨﮓ، ﺍﺯ ﺷﺮﻕ ﻳﻌﻨﻰ ﺍﺯ ﺭﻭﺳﻴﻪ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻳﺎ ﺣﺎﻛﻰ ﺍﺯ ﻣﺸﺎﺟﺮﻩ ﻭ ﺩﺭﮔﻴﺮﻯ ﺩﺭ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺷﺮﻕ ﻣﻰ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﺑﺰﻭﺩﻯ ﺩﺭ ﻣﺒﺤﺚ ﺣﺮﻛﺖ ﻇﻬﻮﺭ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ، ﺭﻭﺍﻳﺘﻰ ﺍﺯ ﺍﻣﺎﻡ ﺑﺎﻗﺮ (ﻉ ) ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺁﻣﺪ ﻛﻪ ﺧﻠﺎﺀ ﻭ ﺑﺤﺮﺍﻥ ﺳﻴﺎﺳﻰ ﻭﻋﺪﻩ ﺩﺍﺩﻩ ﺷﺪﻩ ﺩﺭ ﺣﺠﺎﺯ ﺳﺒﺐ ﺑﻮﺟﻮﺩ ﺁﻣﺪﻥ ﺍﻳﻦ ﻛﺸﻤﻜﺶ ﺑﻴﻦ ﺷﺮﻕ ﻭ ﻏﺮﺏ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ. ﻭ ﻋﺒﺎﺭﺕ (ﻭ ﻳﺎ ﺁﺗﺶ ﺟﻨﮓ ﺑﺰﺭﮔﻰ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻣﻮﺍﺩ ﻗﺎﺑﻞ ﺍﺷﺘﻌﺎﻝ، ﺩﺭ ﻏﺮﺏ ﻣﻰ ﺍﻓﺰﻭﺩ)  ﺩﻟﺎﻟﺖ ﺩﺍﺭﺩ ﻛﻪ ﻣﺮﻛﺰ ﺍﺻﻠﻰ ﻧﺎﺑﻮﺩﻯ، ﻛﺸﻮﺭﻫﺎﻯ ﻏﺮﺑﻰ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻣﺮﺍﺩ ﺍﺯ ﻛﺜﺮﺕ ﻣﻮﺍﺩ ﻗﺎﺑﻞ ﺍﺷﺘﻌﺎﻝ ﺁﻥ، ﭘﺎﻳﮕﺎﻫﻬﺎﻯ ﻧﻈﺎﻣﻰ ﻭ ﭘﺎﻳﺘﺨﺖ ﻫﺎﻯ ﻭ ﻣﺮﺍﻛﺰ ﻣﻬﻢ ﺁﻥ ﻛﺸﻮﺭﻫﺎﺳﺖ ﻭ ﻇﺎﻫﺮﺍ ﻣﻌﻨﺎﻯ ﻛﻠﺎﻡ ﺣﻀﺮﺕ ﻛﻪ ﻓﺮﻣﻮﺩ:  (ﻣﺤﻞ ﺗﺠﻤﻊ ﻣﺮﺩﻡ ﺭﻭﻯ ﺯﻣﻴﻦ ﻓﺎﺭﻭﻕ ﺍﺳﺖ ) ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺭﻭﺯ ﺍﺯ ﮔﻮﺷﻪ ﻭ ﻛﻨﺎﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﺟﻬﺖ ﭘﻴﻮﺳﺘﻦ ﺑﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﻣﻬﺪﻯ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﮔﺮﺩ ﻫﻢ ﺟﻤﻊ ﻣﻰ ﺷﻮﻧﺪ ﻭ ﻣﻘﺮ ﻭ ﭘﺎﻳﮕﺎﻩ ﺍﻭ ﺑﻴﻦ ﻛﻮﻓﻪ ﻭ ﺣﻠﻪ ﺍﺳﺖ، ﭼﻪ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺭﺍﻫﺐ ﻧﺠﺮﺍﻧﻰ ﺑﺎ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎﻧﻰ ﺍﺯ ﻣﺴﺘﻀﻌﻔﻴﻦ، ﺍﺯ ﻫﻤﺎﻥ ﻧﺎﺣﻴﻪ ﺑﺤﻀﻮﺭ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﻣﻰ ﺭﺳﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻰ ﺭﺳﺪ ﻛﻪ ﻋﺒﺎﺭﺕ (ﻭ ﺁﻧﺠﺎ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺳﺮ ﺭﺍﻩ ﻭ ﻣﺴﻴﺮ ﺣﺞ ﺍﻣﻴﺮ ﻣﺆ ﻣﻨﺎﻥ (ﻉ ) ﺑﻴﻦ ﺑﺮﺱ ﻭ ﻓﺮﺍﺕ ﺍﺳﺖ ) ﺣﺎﺷﻴﻪ ﺍﻯ ﺍﺯ ﺧﻮﺩ ﺭﺍﻭﻯ ﻭ ﻳﺎ ﻧﺴﺨﻪ ﺑﺮﺩﺍﺭ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺩﺍﺧﻞ ﺩﺭ ﺍﺻﻞ ﻋﺒﺎﺭﺕ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺷﺎﻳﺪ ﻣﻌﻨﺎﻯ ﺍﻟﻤﺤﺠﺔ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻋﺒﺎﺭﺕ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻣﺤﻞ ﺍﺟﺘﻤﺎﻉ ﻛﺎﺭﻭﺍﻧﻬﺎﻯ ﺣﺞ، ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻥ ﺍﻣﻴﺮ ﻣﺆ ﻣﻨﺎﻥ (ﻉ ) ﻭ ﻳﺎ ﻧﺎﻡ ﻣﺤﻠﻰ ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ ﺩﺭﻓﺶ ﻫﺎﻯ ﻫﻴﺌﺖ‌ﻫﺎ ﻭ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎﻥ، ﺑﺮﺍﻯ ﻭﺭﻭﺩ ﺑﻪ ﺍﺭﺩﻭﮔﺎﻩ ﻭﻯ ﻭ ﻳﺎ ﻣﻠﺎﻗﺎﺕ ﺑﺎ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﺟﺘﻤﺎﻉ ﻣﻰ ﻛﻨﻨﺪ. ﻭ ﻋﺒﺎﺭﺕ(ﺩﺭ ﺁﻥ ﺭﻭﺯ ﺑﻴﻦ ﺷﺮﻕ ﻭ ﻏﺮﺏ ﺳﻪ ﻫﺰﺍﺭ ﻫﺰﺍﺭ ﻛﺸﺘﻪ ﻣﻰ ﺷﻮﻧﺪ) ﻳﻌﻨﻰ ﺳﻪ ﻣﻴﻠﻴﻮﻥ ﻧﻔﺮ ﻭ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﻛﻠﻤﻪ (ﻫﺰﺍﺭ) ﺭﺍ ﺑﻴﻦ ﭘﺮﺍﻧﺘﺰ ﮔﺬﺍﺭﺩﻳﻢ ﺑﺪﻳﻦ ﺟﻬﺖ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺁﻥ ﻛﻠﻤﻪ، ﺩﺭ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺩﺭ ﺑﺤﺎﺭ ﺝ 52 ﺹ 274 ﻭﺍﺭﺩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ، ﻭ ﺷﺎﻳﺪ ﻫﻢ ﺁﻥ ﻛﻠﻤﻪ ﺍﺯ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﺑﺎﺷﺪ، ﺍﻟﺒﺘﻪ ﺍﻳﻦ ﺑﺪﻳﻦ ﻣﻌﻨﻰ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﻗﺮﺑﺎﻧﻴﺎﻥ ﺟﻨﮓ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺳﻪ ﻣﻴﻠﻴﻮﻥ ﻧﻔﺮ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ، ﺑﻠﻜﻪ ﺍﻳﻦ ﺗﻌﺪﺍﺩ، ﻛﺸﺘﻪ ﻫﺎﻯ ﺁﻥ ﺭﻭﺯ ﻭ ﻳﺎ ﻣﻘﻄﻊ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻳﻚ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺍﺯ ﻣﺮﺍﺣﻞ ﺟﻨﮓ ﻭ ﺁﺧﺮﻳﻦ ﺁﻧﻬﺎﺳﺖ ﻭ ﻗﺒﻠﺎ ﺫﻛﺮ ﺷﺪ ﻛﻪ ﻣﺠﻤﻮﻉ ﺧﺴﺎﺭﺗﻬﺎﻯ ﺟﺎﻧﻰ ﺟﻨﮓ ﻭ ﻣﺮﺽ ﻃﺎﻋﻮﻥ ﻛﻪ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺟﻨﮓ، ﺷﻴﻮﻉ ﭘﻴﺪﺍ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ ﺑﻪ ﺩﻭ ﺳﻮﻡ ﺳﺎﻛﻨﺎﻥ ﺟﻬﺎﻥ ﺑﺎﻟﻎ ﻣﻰ ﮔﺮﺩﺩ. ﻭ ﺩﺭ ﺭﻭﺍﻳﺘﻰ ﺩﻳﮕﺮ ﭘﻨﺞ ﻫﻔﺘﻢ ﺟﻤﻌﻴﺖ ﺟﻬﺎﻥ، ﭼﻨﺎﻧﻜﻪ ﺍﺯ ﺍﻣﺎﻡ ﺻﺎﺩﻕ (ﻉ ) ﺭﻭﺍﻳﺖ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻓﺮﻣﻮﺩ: (ﭘﻴﺸﺎﭘﻴﺶ ﻗﺎﺋﻢ ﺩﻭ ﻧﻮﻉ ﻣﺮﮒ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ ﻳﻜﻰ ﻣﺮﮒ ﺳﺮﺥ ﻭ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﻣﺮﮒ ﺳﻔﻴﺪ، ﺗﺎ ﺍﺯ ﻫﺮ ﻫﻔﺖ ﻧﻔﺮ 5 ﻧﻔﺮ ﺍﺯ ﺑﻴﻦ ﺑﺮﻭﻧﺪ) ) ﻭ ﺩﺭ ﺑﺮﺧﻰ ﺍﺯ ﺭﻭﺍﻳﺎﺕ، ﻧﻪ ﺩﻫﻢ ﻣﺮﺩﻡ ﺁﻣﺪﻩ...، ﺍﻟﺒﺘﻪ ﮔﺎﻫﻰ ﺍﺧﺘﻠﺎﻑ ﺭﻭﺍﻳﺎﺕ، ﺑﻌﻠﺖ ﺗﻔﺎﻭﺕ ﻣﻨﻄﻘﻪ‌ﻫﺎ ﻭ ﻳﺎ ﻋﻠﻞ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺍﺳﺖ ﺍﻣﺎ ﺑﻬﺮ ﺣﺎﻝ ﺧﺴﺎﺭﺗﻬﺎﻯ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎﻥ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺟﻨﮓ، ﺍﻧﺪﻙ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﻳﺎ ﻗﺎﺑﻞ ﺫﻛﺮ ﻧﺒﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ. ﺧﻠﺎﺻﻪ ﻛﻠﺎﻡ ﺍﻳﻨﻜﻪ: ﺭﻭﺍﻳﺎﺕ ﺷﺮﻳﻔﻪ ﺩﻟﺎﻟﺖ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﻛﻪ ﺗﺮﺱ ﻭ ﻭﺣﺸﺖ، ﺍﻧﺪﻛﻰ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﻇﻬﻮﺭ ﻭ ﻳﺎ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ﻇﻬﻮﺭ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ، ﺟﻬﺎﻥ ﺭﺍ ﻓﺮﺍ ﻣﻰ ﮔﻴﺮﺩ ﻭ ﺧﺴﺎﺭﺗﻬﺎﻯ ﺳﻨﮕﻴﻦ ﻭ ﺧﻮﺭﺩ ﻛﻨﻨﺪﻩ ﺍﻯ ﺑﺮ ﻣﺮﺩﻡ ﻭ ﺑﻄﻮﺭ ﻛﻠﻰ ﺑﺮ ﻏﻴﺮ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﻬﺎ ﻭﺍﺭﺩ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺭﺍ ﻣﻰ ﺗﻮﺍﻥ ﺑﻪ ﺟﻨﮓ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﻭ ﻭﺳﺎﺋﻞ ﭘﻴﺸﺮﻓﺘﻪ ﻭ ﻧﺎﺑﻮﺩ ﻛﻨﻨﺪﻩ ﺁﻥ، ﻛﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﺗﺮﺱ ﻭ ﻭﺣﺸﺖ ﻫﻤﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ، ﺗﺎﺀﻭﻳﻞ ﻭ ﺗﻔﺴﻴﺮ ﻧﻤﻮﺩ، ﭼﻮﻥ ﺍﮔﺮ ﺭﻭﺵ ﺍﻳﻦ ﺟﻨﮓ ﺑﻪ ﻧﺤﻮ ﻛﻠﺎﺳﻴﻚ ﺑﻮﺩ، ﺭﻋﺐ ﻭ ﻭﺣﺸﺖ ﺁﻥ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﻛﻪ ﺭﻭﺍﻳﺎﺕ ﺗﻮﺻﻴﻒ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﻓﺮﺍﮔﻴﺮ ﻧﺒﻮﺩ ﻭ ﻳﺎ ﺩﺳﺖ ﻛﻢ ﻳﻚ ﻗﺴﻤﺖ ﻭ ﻳﺎ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﻫﺎﻯ ﺑﻴﺸﺘﺮﻯ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺷﺖ ﻛﻪ ﻣﺸﻤﻮﻝ ﺍﻳﻦ ﺗﺮﺱ ﻭ ﻭﺣﺸﺖ ﻭ ﻗﺘﻞ ﻭ ﻛﺸﺘﺎﺭ  ﮔﺮﺩﻳﺪ. ﺍﻣﺎ ﺭﻭﺍﻳﺎﺕ ﻭ ﻗﺮﻳﻨﻪ ﻫﺎﻳﻰ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ ﻛﻪ ﺗﻔﺴﻴﺮ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﻮﺟﻰ ﺍﺯ ﺟﻨﮓ ﻫﺎﻯ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺍﻯ ﺗﺮﺟﻴﺢ ﻣﻰ ﺩﻫﺪ، ﻣﺨﺼﻮﺻﺎ ﺑﺎ ﺗﻌﺒﻴﺮﻯ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺍﻣﺎﻡ ﺑﺎﻗﺮ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﻇﻬﻮﺭ ﻭﺍﺭﺩ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻓﺮﻣﻮﺩ: (ﻭ ﺟﻨﮕﻬﺎ ﺩﺭ ﺯﻣﻴﻦ ﺯﻳﺎﺩ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ) ﻭ ﺍﻳﻦ ﺗﺼﺮﻳﺢ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺟﻨﮓ ﻫﺎﻯ ﻣﺘﻌﺪﺩﻯ ﺩﺭ ﻫﻤﺎﻥ ﺳﺎﻝ ﻫﺴﺘﻨﺪ، ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﻳﻦ ﺟﻤﻊ ﺑﻴﻦ ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﻭ ﺭﻭﺍﻳﺘﻬﺎﻳﻰ ﻛﻪ ﺑﻴﺎﻧﮕﺮ ﺍﺧﺘﻠﺎﻑ ﻭ ﺟﻨﮓ ﺑﻴﻦ ﺍﻫﻞ ﺷﺮﻕ ﻭ ﻏﺮﺏ ﻣﻰ ﺑﺎﺷﺪ، ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺍﻳﻦ ﻧﺒﺮﺩﻫﺎ ﺑﺼﻮﺭﺕ ﺟﻨﮕﻬﺎﻯ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺍﻯ ﺑﻴﻦ ﺁﻧﺎﻥ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺟﻨﺒﻪ ﻭﻳﺮﺍﻧﮕﺮﻯ ﺁﻥ ﻣﺘﻤﺮﻛﺰ ﺩﺭ ﻏﺮﺏ ﻣﻰ ﺑﺎﺷﺪ. ﺍﻣﺎ ﺯﻣﺎﻥ ﺍﻳﻦ ﺟﻨﮓ، ﺁﻧﭽﻪ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺭﻭﺍﻳﺎﺕ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺯﻣﺎﻥ ﺁﻥ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻧﺰﺩﻳﻚ ﺑﻪ ﻇﻬﻮﺭ ﺣﻀﺮﺕ ﻣﻬﺪﻯ (ﻉ ) ﻣﺜﻠﺎ ﺩﺭ ﻫﻤﺎﻥ ﺳﺎﻝ ﻇﻬﻮﺭ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ... ﻭ ﺍﮔﺮ ﺑﺨﻮﺍﻫﻴﻢ ﺑﻴﻦ ﺭﻭﺍﻳﺘﻰ ﻛﻪ ﺍﻳﻦ ﺟﻨﮓ ﻭ ﺻﻔﺎﺕ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﻴﺎﻥ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﺟﻤﻊ ﻛﻨﻴﻢ ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺳﺖ ﺑﮕﻮﺋﻴﻢ ﺟﻨﮓ، ﻃﻰ ﭼﻨﺪ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ، ﺯﻳﺮﺍ ﺍﻳﻦ ﺟﻨﮓ ﺍﻧﺪﻛﻰ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﻇﻬﻮﺭ ﺣﻀﺮﺕ ﺁﻏﺎﺯ، ﻭ ﺳﭙﺲ ﺑﻘﻴﻪ ﻣﺮﺍﺣﻞ ﺁﻥ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻧﻬﻀﺖ ﺁﻥ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ. ﻭ ﺁﺯﺍﺩﺳﺎﺯﻯ ﺣﺠﺎﺯ ﺑﺪﺳﺖ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ، ﺩﺭ ﺍﺛﻨﺎﺀ ﺁﻥ ﺟﻨﮓ ﻣﻰ ﺑﺎﺷﺪ، ﺳﭙﺲ ﺁﻥ ﺟﻨﮓ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻓﺘﺢ ﻋﺮﺍﻕ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﻣﻰ ﭘﺬﻳﺮﺩ. ﻭ ﻧﺒﺮﺩ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﺎ ﺭﻭﺱ‌ﻫﺎ ﻭ ﻳﺎ ﺑﺎ ﺑﻘﺎﻳﺎﻯ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺟﻨﮓ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ، ﺯﻳﺮﺍ ﺩﺭ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﻧﻴﺮﻭﻳﻰ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﺗﺪﺍﺭﻙ ﻣﻰ ﺑﻴﻨﺪ ﺑﻪ ﻧﺒﺮﺩ ﺑﺎ ﺗﺮﻛﺎﻥ (ﺭﻭﺳﻬﺎ) ﺍﻋﺰﺍﻡ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﻭ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﻧﺎﺑﻮﺩ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ. ﺍﻣﺎ ﺍﮔﺮ ﺭﻭﺍﻳﺎﺗﻰ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﻳﻦ ﺟﻨﮓ ﻭﺍﺭﺩ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﺟﻨﮓ ﻫﺴﺘﻪ ﺍﻯ ﮔﺴﺘﺮﺩﻩ ﺍﻯ ﺗﻔﺴﻴﺮ ﻛﻨﻴﻢ ﻭ ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﻛﻪ ﺍﻣﺮﻭﺯﻩ ﺭﺳﺎﻧﻪ‌ﻫﺎ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﭼﻨﻴﻦ ﺟﻨﮕﻰ، ﻗﻠﻤﻔﺮﺳﺎﺋﻰ ﻣﻰ ﻛﻨﻨﺪ ﺗﻮﺟﻪ ﻛﻨﻴﻢ، ﺑﺎﻳﺪ ﺑﮕﻮﻳﻴﻢ ﻛﻪ ﻣﺪﺕ ﺍﻳﻦ ﺟﻨﮓ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻛﻮﺗﺎﻩ ﻭ ﺁﻥ ﻃﻮﺭ ﻛﻪ ﻣﻰ ﮔﻮﻳﻨﺪ ﺷﺎﻳﺪ ﺑﻴﺶ ﺍﺯ ﻳﻜﻤﺎﻩ ﺑﻪ ﻃﻮﻝ ﻧﻴﺎﻧﺠﺎﻣﺪ.